Skip navigation.

De Alchemie in Harry Potter

door Hans Andréa


 

Ik wil vandaag de ervaringen met u delen die ik heb opgedaan tijdens een ontdekkingsreis waar ik zeven jaar geleden aan begon en waar ik nog steeds mee bezig ben. Wat ik onderweg heb ontdekt is zo buitengewoon, zo verheven en zo opwindend dat ik dat de afgelopen zeven jaar van de daken moest schreeuwen. Mijn ontdekking is dat de zeven Harry Potter boeken de meest fundamentele en de machtigste boodschap bevatten die de mensheid zich kan voorstellen: bevrijding van het kwaad, van lijden en van dood. In één woord: Alchemie!

Het doel van mijn voordracht vandaag is om u enkele van de duidelijke en van de minder duidelijk zichtbare alchemische verwijzingen in Harry Potter te laten zien. Wat ik u speciaal wil laten zien zijn de opvallende overeenkomsten tussen Harry Potter en het belangrijkste Rozenkruisersmanifest van 1616: De Chymische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis. Dat is een belangrijk onderwerp, want dit manifest is een van de meest verheven en intens krachtige spirituele werken die ooit geschreven zijn.

Daarna wil ik u uitleggen hoe alchemie ons kan bevrijden van kwaad, lijden en dood. Ik wil afdalen tot de kern van waar alchemie werkelijk over gaat en wijzen op de buitengewoon opwindende betekenis van de transmutatie van lood naar goud en het maken van het levenselixer. Dit zijn symbolen van een proces dat kan en moet plaatsvinden in de mens zelf en radicale en fundamentele veranderingen tot stand moet brengen in het hele menselijke systeem, met inbegrip van de stoffelijke, etherische, astrale en mentale lichamen, evenals het bewustzijn zelf. Tenslotte en dat is het belangrijkste, zal ik u laten zien hoe deze radicale en fundamentele verandering die ons volledig bevrijdt, wordt gesymboliseerd in het door God geïnspireerde verhaal van Harry Potter.

Alchemische symbolen in Harry Potter. In de samenvatting van mijn lezing op de conferentie-website, heb ik J.K. Rowling zelf geciteerd als zij zegt: Ik heb nooit een heks willen zijn maar wel een alchemist. Nu dat is heel wat anders. Om deze toverwereld uit te vinden heb ik belachelijk veel over alchemie geleerd. En dat is in haar boeken heel duidelijk.

Het eerste boek heet: Harry Potter en de Steen der Wijzen. De Amerikaanse uitgever dacht dat de mensen niet zouden weten wat de Steen der Wijzen is, daarom veranderde hij de naam in de Tovenaarssteen. De steen die in het boek wordt genoemd wordt verondersteld toe te behoren aan Nicolas Flamel, een echte alchemist die in Frankrijk woonde in de 14e eeuw. Andere in her verhaal genoemde alchemisten uit de geschiedenis zijn Paracelsus en John Dee. John Dee leefde in de tijd van koningin Elizabeth; zijn naam is verborgen in deel vijf van de zeven boeken. Een van de personen is naar Dijon geweest, maar hij spreekt het uit als Dee John, wat de naam John Dee achterstevoren is. Deze namen zijn beiden verbonden met de Chymische Bruiloft.

Het vijfde deel van de zeven boeken heet: Harry Potter en de orde van de Feniks. De Feniks is een heel algemeen gebruikt alchemisch symbool. Andere voorkomende alchemische schepsels zijn de griffioen, de adelaar, de leeuw, de slang, de pauw, de draak en de basilisk, om de belangrijkste te noemen.

De meeste verwijzingen naar alchemie in Harry Potter zijn nogal subtiel. Rowling legt bijvoorbeeld sterk de nadruk op kleuren, wat de lezers gewoonlijk niet opmerken. Harry heeft dezelfde kleur ogen als zijn moeder Lily Potter en wel smaragdgroen. Dat doet ons denken aan Beatrijs in Dante's Divina Commédia, die ook smaragdgroene ogen heeft. Groen is hier de kleur van Venus, de kleur van de Liefde. Harry's aartsvijand heeft ogen die Marsrood zijn, de kleur van bloed, van de macht van de wil, de kleur van aardse liefde en haar tegendeel: haat.

Ook de vier hoofdkleuren van de alchemie: zwart, wit, rood en goud nemen in de verhalen vaak een belangrijke plaats in, maar op zo'n manier dat een niet ingewijde lezer het niet opmerkt. Harry's peetvader heet Zwarts, het schoolhoofd heet Albus: wit. Rood en goud vinden we in de kleuren van Harry's afdeling op Zweinstein en in de kleuren die uit zijn toverstaf schieten als Harry opgewonden is. Dit zijn maar een paar voorbeelden, gekozen omdat deze kleuren in de boeken heel erg veel gebruikt worden. Zoals ik zojuist al aangaf zijn de namen van de personages van grote betekenis. Zo heet een van Harry's grote vrienden Rubeus, wat rood betekent.

Zoals ik zei, de kleuren van Harry's afdeling zijn rood en goud. Er zijn vier afdelingen op Zweinstein die volgens Rowling zelf staan voor de vier elementen. Harry woont in Griffoendor, de afdeling van vuur, gesymboliseerd door een leeuw. De tegenovergestelde afdeling is Zwadderich, water, gesymboliseerd door een slang. De afdeling die staat voor aarde is Huffelpuf, gesymboliseerd door een das. De lucht is afdeling Ravenklauw, gesymboliseerd door een Adelaar. De vier hoofdkleuren van de afdelingen komen overeen met de kleuren waarmee de elementen in het normale spraakgebruik worden aangeduid.

Vuur: rood.
Water: groen.
Lucht: blauw
Aarde: geel.

Maar volgens Hermes Tresmegistos, die beschouwd wordt als de vader van de alchemie, zijn er in werkelijkheid zeven elementen namelijk:

Aarde
Lucht
Water
Vuur
Kwintessens
Ziel
Geest.

Als we kijken naar de titels van de zeven boeken van Harry Potter zien we de volgende overeenkomst:

Steen der Wijzen: aarde
Geheime Kamer: lucht
Gevangene van Azkaban (eiland): water
Vuurbeker: vuur
Orde van de Phoenix: kwintessens
Halfbloed Prins: ziel
Deathly Hallows*: Geest.

Nu wil ik terug naar de Chymische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis.

Ik kan niet genoeg de nadruk leggen op het belang van dit intens spirituele manifest. Naar mijn mening is het een routekaart naar het absolute leven, dat vrij is van beperkingen, kwaad en dood en vrij van de onwetendheid, twijfel en wanhoop die kenmerkend zijn voor het leven op deze planeet. Met absoluut leven bedoel ik eeuwig leven volgens de goddelijke bedoeling, verenigd met God die Liefde is, in volledige harmonie met het hele leven, in een staat van verrukking die boven ons begripsvermogen ligt.

Het enige probleem is dat de Chymische Bruiloft zuiver symbolisch is en zeer gesluierd. Ik zal een beknopte samenvatting geven van wat de symboliek wil zeggen. Voor een gedetailleerde uitleg van de symboliek raad ik het lezen aan van De Alchemische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis door J. van Rijckenborgh.

Het verhaal gaat over Christiaan Rozenkruis die wordt uitgenodigd een bruiloft bij te wonen in een koninklijk kasteel. Christiaan Rozenkruis symboliseert de alchemist of zoeker die wanhopig op zoek is naar eenwording met God. Hij moet zichzelf volledig reinigen en zuiveren, in elk opzicht. Dan wordt hij gewogen door de Heilige Geest om te zien of zijn deugden zwaar genoeg zijn. Hij en de andere toegelaten kandidaten worden meegenomen om de zes koningen en koninginnen te ontmoeten, die later worden onthoofd, waarna hun lichamen naar een eiland worden gebracht. Vier van deze monarchen vertegenwoordigen de aardse aspecten van goed en kwaad in hun negatieve en positieve aanzicht en de andere twee de ziel en de geest van de zoeker. Dit betekent dat de zoeker zichzelf volledig moet offeren, met inbegrip van zijn hele verleden, zijn goede en kwade aanzichten en zijn ziel en geest.

Christiaans persoonlijke dienaar neemt hem mee op een tocht door het kasteel, waar hij het Graftempel van Venus vindt. Hij gaat de graftempel binnen en ziet de naakte Venus, slapend alsof zij diep in trance is. De alchemisten worden meegenomen naar een eiland, waarop een groot gebouw staat, de Toren van Olympus genaamd. Hier moeten zij alchemische processen uitvoeren waardoor de lichamen van de zes koninginnen oplossen, waarvan een substantie overblijft die wordt gegoten in de kleine lichaamsvorm van twee mensen. De Heilige Geest gaat in hen binnen en de jonge koning en koningin, die ziel en de geest symboliseren, herrijzen. Zij gaan allemaal terug naar het kasteel, waar Christiaan Rozenkruis ervan wordt beschuldigd de naakte Venus te hebben gezien. Hij geeft dat toe en wordt veroordeeld tot de taak van poortwachter. Het verhaal eindigt met de vaststelling dat er twee bladzijden van het boek ontbreken, maar dat Christiaan Rozenkruis is thuisgekomen.

De betekenis van het verhaal is te laten zien dat de terugkeer naar God absolute zuivering vereist, gevolgd door de dood door overgave van alle aanzichten van de persoonlijkheid. Tenslotte is er de verrijzenis door de Heilige Geest, wat betekent eeuwig leven in eenheid met God. Maar het medelijden met de mensheid dat opwelt uit de geopende Tempel van Venus in het hart dwingt de bevrijde zoeker om naar de aarde terug te gaan en poortwachter te worden om de deur open te houden voor alle zoekers naar bevrijding.

Ik wil beginnen met enkele overduidelijke overeenkomsten tussen De Chymische Bruiloft en Harry Potter. Hou alstublieft in gedachten dat er veel meer overeenkomsten zijn dan ik in één keer kan bespreken.

Zowel Christiaan als Harry krijgen een geschreven uitnodiging overhandigd door een ongewoon persoon tijdens een storm. In beide gevallen gaat het om een uitnodiging om naar een heel groot en oud kasteel te komen voor een periode van zeven tijdseenheden: Christiaan zeven dagen, Harry zeven jaar. Wanneer zij aankomen krijgen zij beiden een maaltijd, opgediend door onzichtbare bedienden in een ruimte verlicht door kaarsen die in de lucht zweven. In beide kastelen hangen schilderijen aan de muur waarop de afgebeelde personen bewegen. In beide gevallen ontmoeten zij een strenge vrouw die hen vertelt dat er een oordeel over hen zal worden geveld.

Harry heeft een litteken op zijn voorhoofd, Christiaan Rozenkruis heeft een wond op dezelfde plaats. In beide verhalen is dit verbonden met liefde en is het een symbool van een geestelijke overwinning.

Op zijn tocht naar het kasteel ziet Christiaan Rozenkruis vier wegen voor zich, waaruit hij moet kiezen. Hij kiest het juiste pad door het kwaad (de raaf) af te wijzen. Harry staat voor de selectie voor een van de vier huizen van de school en kiest de juiste door het kwaad af te wijzen ('niet Zwadderich!'). Hij heeft net gehoord dat alle kwade tovenaars van Zwadderich kwamen.

In beide verhalen steken de helden een strook water over waarin meerminnen wonen. In beide verhalen komen verwijzingen voor naar Paracelsus en John Dee. Er is een lange lijst van bestaande en mythische dieren, verbonden met alchemie die in beide verhalen worden genoemd, waaronder de leeuw, de griffioen, de draak, de feniks, de slang, een driekoppige hond, de eenhoorn en de raaf. In beide verhalen is een begrafenis waarbij een feniks aanwezig is.

In beide verhalen wordt een belangrijke plaats ingenomen door het meesterbrein achter de hele reeks gebeurtenissen: een oude man, wonend in een toren, bereikbaar langs een spiraalvormige trap.

In Harry Potter komt een symbool voor, bekend als het Duistere Teken. Het is een slang die kruipt uit de kaken van een schedel. Het is het teken van Voldemort wiens levensdoel het is de onsterfelijkheid te verwerven. In De Chymische Bruiloft verwijst ditzelfde symbool naar het eeuwige leven.

De Chymische Bruiloft vertelt dat er onder de gasten vele mannen zijn, waaronder koningen en keizers, die opscheppen over grote daden van dapperheid en bekwaamheid en daden uitreikend boven menselijke mogelijkheden. Zij worden weggestuurd en krijgen de 'haustus oblivionis', de teug vergetelheid. Daarmee verliezen zij alle herinnering aan hun verblijf in het kasteel. In Harry Potter is een leraar, Gladianus Smalhart, die dezelfde opschepperij vertoont en weggestuurd wordt door Harry en zijn vriend Ron. Hij wordt tenslotte verslagen door zijn eigen vloek, de Vergeetspreuk (Engels: 'obliviate!'), waardoor hij zijn geheugen verliest.

Dit zijn enige van de min of meer duidelijke overeenkomsten. Maar hoe belangrijker en diepgaander de geestelijke waarheid wordt beschreven, hoe meer verborgen de overeenkomsten worden.

Zoals ik vertelde bezoekt Christiaan Rozenkruis een verboden ondergrondse kamer, genaamd "het Graf van Venus". Venus symboliseert de goddelijke liefde.

Ook Harry Potter tracht een verboden ondergrondse kamer binnen te gaan, maar hij komt tot de ontdekking dat hij met geen van zijn magische mogelijkheden in staat is deze kamer te openen. Perkamentus vertelt hem later: die kamer bevat een kracht die zowel sterker als vreselijker is dan de dood, dan de menselijke intelligentie en alle natuurkrachten bij elkaar. Jij bezit hem in overvloed. De kracht waar Perkamentus op doelt is de Liefde. De kamers in beide verhalen zijn dezelfde, namelijk de goddelijke tempel in het menselijke hart.

Op het Graf van Venus staat een altaar. Ik citeer: Het graf was driehoekig en in het midden voorzien van een gepolijst koperen bekken; al het andere bestond uit louter goud en edelgesteente. In het bekken stond een Engel, die een onbekende boom met de armen omvat hield.

Als je dit beeld voor ogen ziet zal de gelijkenis je opvallen met wat in Harry Potter genoemd wordt Het Teken van de Relieken des Doods. Het teken bestaat uit een gelijkzijdige driehoek, waarin een cirkel die alle zijden raakt en een rechte lijn van de top van de driehoek midden door de cirkel naar het midden van de basis van de driehoek. De cirkel komt overeen met de ketel (een heksenketel) en de rechte lijn met de boom.

Het Teken van de Relieken van de Dood verbeeldt drie magische voorwerpen in een sprookjesboek dat een belangrijke rol speelt in Harry Potter. De driehoek symboliseert een onzichtbaarheidsmantel, de cirkel een Steen van Wederkeer die geliefden terug kan brengen uit de dood en de verticale lijn een onverslaanbare toverstok met enorme macht. Wie die drie voorwerpen tegelijk in zijn bezit heeft wordt verondersteld de dood te kunnen overwinnen. Dat is wat Harry doet.

En dat is waar zowel Harry Potter als De Chymische Bruiloft werkelijk over gaan: het verslaan van de dood. Op de grafsteen van zijn ouders leest Harry de woorden: De laatste vijand, die te niet gedaan wordt, is de dood, een citaat uit de eerste brief van Paulus aan de Korinthiërs (15:26). J.K. Rowling zei over dit citaat en over een ander citaat uit de Bijbel dat zij gebruikte: Zij zijn de samenvatting, bijna de belichaming, van de hele serie boeken.

Dit vind ik het moment om te beginnen aan de uitleg van waar Alchemie werkelijk over gaat: bevrijding van kwaad, lijden en dood. Maar voordat ik kan vertellen waar De Chymische Bruiloft en Harry Potter vandaan komen, moet ik eerst een fundamenteel uitgangspunt toelichten.

Wij leven niet in het werkelijke universum.

Wij leven niet in het werkelijke leven.

Wij leven niet in de wereld die door God geschapen is.

Waar wij vandaag de dag in leven is een zinloze gevangenis, een gekkenhuis, een woestijn, verlaten door het werkelijke leven, een eindeloze draaimolen van geboorte, onbeduidend leven in een lichaam, dood, astraal leven en weer geboren worden. Op zijn best is het een kleuterschool voor hen die wat willen leren. Wij zijn hier omdat wij er miljoenen jaren geleden voor kozen de Werkelijke Wereld op te geven. In een proces dat De Val wordt genoemd, besloten wij dat we wel wat beters te doen hadden dan Gods plan uit te voeren en zo waren wij de oorzaak van het ontstaan van een universum buiten dat plan en een leven buiten dat plan.

En daar zijn we dan, in een zelfgemaakte gevangenis waar wij, de menselijke soort, actief elkaar doden, tot slaaf maken en uitbuiten, en onze planeet verkrachten, vervuilen en vernietigen.

De Werkelijke Wereld bestaat nog steeds, hoewel we die moeten beschouwen als een staat van zijn, niet als een plaats. Het is een staat van zijn die eeuwig is, absoluut en volmaakt en waarin kwaad en lijden niet bestaan. Die wereld is bekend onder namen als Nirvana en het Koninkrijk der Hemelen. De oude Chinese filosofie noemde het Tao.

Onze wereld wordt als een gevangenis voorgesteld in De Chymische Bruiloft, in een droom die Christiaan heeft voordat hij naar het kasteel gaat. Hij droomt dat hij gevangen zit in een diepe put, in inktzwarte duisternis, samen met een menigte andere mensen die allemaal om zich heen slaan in een poging te beste plaats te bemachtigen, zich niet bekommerend om wat ze anderen aandoen in hun strijd. Plotseling wordt het deksel van de put opgetild en wordt er zevenmaal een touw neergelaten, bedoeld om door de mensen te worden gegrepen zodat ze opgetrokken kunnen worden in de Werkelijke Wereld. Deze symboliek vertelt ons dat het de bedoeling van De Chymische Bruiloft is ons de bevrijding uit dit universum te laten zien.

In Harry Potter wordt de val in beeld gebracht in deel 6: De Halfbloed Prins.

In de magische wereld is het mogelijk om naar het verleden te gaan door het herbeleven van andermans herinneringen. Dit komt overeen met het lezen van de Akasha-kronieken, zoals die in de esoterische wereld worden genoemd. Harry en Perkamentus herbeleven een moment uit het leven van een bepaalde functionaris, genaamd Ogden (Bob Klare in het Nederlandse boek). Je zult opmerken dat als je de eerste twee letters omdraait, de eerst drie letters van deze naam het woord God vormen.

De herinnering start met een wandeling van Ogden door een paradijselijk landschap. Als hij een vervallen en verwaarloosd hutje nadert valt een man uit een boom vlak voor hem. Dit is het symbool van De Val. Op de deur van de hut is een slang gespijkerd. Wij zien een nauwe overeenkomst met Genesis hoofdstuk 3, waar God wandelt in de Hof van Eden, en Hij vaststelt dat Adam en Eva het advies van de slang hebben opgevolgd.

De herinnering laat in de hut drie mensen zien: de vader die Marvolo heet (in de Nederlandse vertaling: Asmodom) en zijn twee kinderen Merope en Morfin. Wat wij hier zien is de bouwvallige hut als symbool van de microcosmos na de val, met Marvolo de geest, Merope de ziel en Morfin het lichaam.

Morphé is Grieks voor vorm en lichaam. Marvolo is een variatie op het woord 'marvel': verwonderen, een eigenschap van de geest. Merope is in de mythologie de dochter van Atlas, de vader van de zeven sterren in de Pleiaden. Zij is zwakker is dan haar zusters omdat zij trouwde met een sterfelijke mens.

In Harry Potter trouwt de goddelijke Merope met een Dreuzel met wie ze een zoon krijgt, Tom Riddle genaamd (Ned: Maarten Vilijn). Ze sterft direct na zijn geboorte en Tom komt in een weeshuis terecht. Hij groeit op om Lord Voldemort te worden, die zichzelf onsterfelijk maakt door anderen te doden. Voldemort betekent: vluchten voor de dood. Hij neemt de macht over de magische wereld over en veroorzaakt daar een intens lijden. Het kwaad is oppermachtig.

Dit hele verhaal is een verbazend nauwkeurige en levendige beschrijving van de huidige stand van zaken in de mensenwereld.

Dames en heren: wij hebben allemaal een Voldemort in ons! Hij is geboren door de val uit de oorspronkelijke goddelijke wereld. Voor we Harry Potter kunnen begrijpen, voor we De Chymische Bruiloft kunnen begrijpen, voor we Alchemie kunnen begrijpen, moeten we begrijpen wie Voldemort is.

Voldemort is de onsterfelijke kracht in onze microkosmos; hij blijft leven tussen opvolgende incarnaties. Tijdens ons leven in het lichaam neemt hij al onze ervaringen in zich op. Wanneer wij sterven blijft hij leven en neemt hij al onze levenservaringen met zich mee. Na een zekere tijd straalt hij zijn wezen uit in een nieuwe foetus. Deze wordt geboren en ontvangt op dat moment van de microkosmische Voldemort zijn karma. De nieuw geïncarneerde persoonlijkheid zet zijn leven voort op het punt waar de voorgaande persoonlijkheid in de microkosmos het zijne verliet. In sommige esoterische groeperingen wordt deze onsterfelijke kracht “het hoger zelf” genoemd.

Onze planeet wordt bewoond door miljarden mensen, die allen een Voldemort als hun schepper hebben. Al deze mensen hebben een krachtveld dat energie uitstraalt en samen scheppen zij een wereldomvattend bewustzijnsveld dat de aarde regeert. Daardoor leven wij op een planeet waar zelfzucht heerst, waar miljoenen mensen honger lijden, mensenhandel wijdverbreid is, drugbarons grotere economieën leiden dan sommige landen, oorlogen een dagelijkse werkelijkheid zijn, misdaad elke dag sterker wordt en waar lijden het kenmerk is van leven op aarde.

Ik ontken niet dat, gezien vanuit menselijk gezichtspunt, in deze wereld ook het goede bestaat, dat er schoonheid is, kunst, onbaatzuchtigheid en zelfopoffering. Echter van goddelijk standpunt gezien is dit hele universum, dit gevallen zevende kosmische gebied een grote kleuterschool waar werken van Beethoven, Leonardo da Vinci en Shakespeare niet meer zijn dan kinderlijk geknutsel, in wezen waardeloos in vergelijking met de goddelijke schepping. Onze menselijke ideeën over goedheid en schoonheid moeten worden geofferd voor het volmaakte, zoals zowel Harry Potter als De Chymische Bruiloft duidelijk maken. Ik kom hier op terug.

Het is onze persoonlijke microkosmische Voldemort en vervolgens de kosmische Voldemort die verantwoordelijk is voor alle lijden en kwaad in deze wereld. Wij hebben hem in het verleden geschapen en wij moeten hem vernietigen, stap voor stap zoals Harry Potter dat doet.

Hoe doen we dat? Door Alchemie. Door het lood van ons aardse, biologische zelf om te zetten in het goud van het goddelijke kind van God dat wij eens waren. Wij moeten beginnen met een proces van transmutatie en transfiguratie, dat Voldemorts greep op onze persoonlijkheid zal vernietigen, stap voor stap en dat ons burgerschap van het Werkelijke Universum zal herstellen. Echter, als Voldemorts bestaan afhankelijk is van ons bestaan, moeten wij onze biologische persoonlijkheid volledig oplossen voordat onze Voldemort kan worden vernietigd. Onnodig te zeggen dat het oplossen van onze persoonlijkheid niet onze lichamelijke dood betekent.

Wij als biologische persoonlijkheid kunnen onze vernietiging niet bereiken op eigen kracht. Wij hebben niet de mogelijkheden, niet het vermogen en de middelen, om Voldemort te vernietigen en onszelf om te zetten van lood in goud. Voordat wij iets kunnen doen in overeenstemming met het goddelijke plan hebben wij een nieuwe ziel nodig, of eigenlijk de wedergeboorte van de oorspronkelijke goddelijke ziel, uit het latente zaad in de kern van onze microkosmos. Alleen de Goddelijke Ziel kan Voldemort vernietigen, zoals Harry Potter duidelijk laat zien. Het is de Nieuwe Ziel die de alchemist is in ons.

Om het proces van alchemie te beginnen hoeven we maar één ding te doen. Iets heel eenvoudigs. Het is zo simpel dat sommigen van jullie in de lach zullen schieten als je het hoort. De bekendste filosofen hebben gezocht naar de zin van het leven en daar stapels boeken over geschreven, net als theologen, mystici en occultisten.

Maar na vandaag kun je je boeken over filosofie en theologie wegdoen. Het verbluffend eenvoudige antwoord op al onze problemen, op ons zoeken naar de zin van het leven en het verslaan van kwaad, lijden en dood is dit: Verlangen naar God

Het enig nodige is een diepe onlesbare dorst naar het levende water, naar de gouden astrale substantie van het zesde kosmische gebied, naar het bloed van Christus, naar het levenselixer.

Het gaat niet om een intellectuele dorst naar kennis over God, maar om een vervuld zijn van intens heimwee naar de onvoorwaardelijke terugkeer naar ons verloren tehuis in het werkelijke universum. Wij moeten nederig beseffen dat wij leven in een put des doods, dat wij een grote vergissing hebben begaan en dat we hulp nodig hebben om hier weg te komen. Met andere woorden: van ons wordt een diep oprecht berouw gevraagd. Dat is het komen tot het besef van de verloren zoon dat hij gezondigd heeft tegen de hemel en tegen zijn vader en wil terugkomen als zijn nederigste dienaar.

Dit verlangen naar de bron van het universum is schitterend verwoord in psalm 42:

Gelijk een hart schreeuwt naar de water stromen, zo schreeuwt mijn ziel tot u, O God. Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God.

Dit citaat uit psalm 42 is een van de belangrijkste sleutels tot het begrijpen van Harry Potter en daardoor van alchemie en bevrijding. Diegenen van jullie die vertrouwd zijn met Harry Potter zullen weten dat Harry's vader een tovenaar was die zichzelf kon veranderen in een hert. Dit hert, James Potter, bekend onder de bijnaam Gaffel, trouwt met een meisje genaamd Lily.

De lelie is een krachtig alchemisch symbool voor het goddelijke in de mens. Als de oorspronkelijke goddelijke microkosmos 'valt' in dit ongoddelijke dualistische universum, sterft de oorspronkelijke ziel, gesymboliseerd door Merope. Echter het goddelijke idee dat ten grondslag ligt aan deze schepping is eeuwig en onverwoestbaar en leeft daarom nog steeds in de kern van iedere microkosmos, in het hart van iedere zoeker. Het slaapt echter en heeft de mogelijkheid om open te bloeien als een zuivere witte lelie, een witte roos, of een lotus. Als de knop van de zuivere witte lelie zich gaat openen en de zoeker zich overgeeft aan het verlangen terug te keren naar God, dan wordt de nieuwe ziel geboren in het hart. Die nieuwe ziel is Harry Potter. In de oude mysteriescholen in Judea werd de nieuwe ziel gesymboliseerd door Jezus.

Bij de geboorte van Jezus verschijnt er een ster in het oosten. Bij de geboorte van Horus kondigt Sirius, de blinkende morgenster van het oude Egypte, diens geboorte aan. Bij de geboorte van Harry wordt Sirius, de beste vriend van James, Harry's peetvader.

Het is buitengewoon belangrijk en verhelderend deze symboliek te begrijpen.

De microkosmos is een bolrond magnetisch veld om ons heen. Het is in feite onze gevangenis omdat de grens van de microkosmos alleen stralingen van een zekere frequentie toelaat. Toen we het goddelijke universum verlieten verlaagde deze grens zijn trillingsgetal en sloot zo de goddelijke krachten buiten die het daarvoor juist doorliet. Het is belangrijk om te begrijpen dat wij onze eigen cipiers zijn in die zin dat wij de goddelijke vibraties buitensluiten door onze eigen vibratiesleutel.

Maar zodra de nieuwe ziel geboren is, komt er in de gevangenismuur een gaatje dat het goddelijke licht toelaat in onze cel. Dat licht verschijnt als een ster aan onze microkosmische hemel. Dat is Sirius of de ster van Bethlehem. Het goddelijke licht komt voor het eerst sinds miljoenen jaren ons wezen binnen. Dit licht heeft een extreem hoge vibratie en is in staat elk deel van ons te doordringen. Zijn binnenkomst in het koninkrijk van de Prins van het Duister, onze persoonlijke Voldemort, wordt gezien als levensbedreigend. De Duistere Prins weet dat het licht hem zal doden als het de kans krijgt de hele microkosmos te vervullen en daarom begint hij een aanval op het Licht. In de Bijbel wordt dit gesymboliseerd door koning Herodes die Jezus probeert te doden en in Harry Potter door Voldemort die probeert Harry te doden. Beiden falen.

Het Licht dat de microkosmos binnenkomt verzwakt Voldemort ernstig. De alchemist ervaart dat als een grote opluchting, als een gevoel van bevrijding van zijn aardse verlangens, ambities en verslavingen. Dit wordt gesymboliseerd door Voldemort die zijn lichaam en al zijn magische kracht voor dertien jaar verliest. Dat geeft enige tijd respijt.

Dan beginnen Harry Potter, Jezus, Osiris, Orpheus, of hoe ze ook maar heten, aan het proces van alchemie. Dat is een proces dat werkelijk fysiek, etherisch en astraal in de zoeker plaats heeft. Het doet alle belangrijke organen en orgaansystemen aan, zoals het bloed, het zenuwstelsel, het endocriene stelsel, de chakra's en in het bijzonder de organen in het hoofd.

Bijvoorbeeld, direct na de geboorte van de nieuwe ziel wordt door de thymus een nieuw hormoon geproduceerd. Dat veroorzaakt veranderingen in het hoofd en de ontwikkeling van een nieuwe mentaliteit. Kenmerkend voor deze nieuwe ontwikkeling is dat het hoofd het hart volgt en begrijpt wat het hart nodig heeft voor de groei van de nieuwe ziel. Dat wordt gesymboliseerd door Hermelien, die een van de twee partners van Harry wordt in de strijd om de bevrijding. Hermelien is de vrouwelijke Hermes, de Griekse god die de boodschapper was tussen de goden van de Olympus en de aardse stervelingen. Als in Hermelien de alchemist ontwaakt begint ze te begrijpen wat God wil. Deze God, moeten wij weten, leeft in ons hart. Ik wil jullie in herinnering brengen dat Mercurius het Romeinse equivalent van Hermes is, wat teruggrijpt op mijn eerdere commentaar over Hermelien als kwik, een van de ingrediënten in de traditionele alchemie.

Het proces van de thymus die een nieuw hormoon produceert en de nieuwe mentaliteit die zich als gevolg daarvan ontwikkelt, is uitgelegd in De Komende Nieuwe Mens door Jan van Rijckenborgh.

Het is essentieel dat de alchemist samenwerkt met de goddelijke alchemie die plaats vindt in zijn lichaam. Hij moet de nieuwe ziel accepteren als zijn vriend, als zijn leider en hij moet er op voorbereid zijn zichzelf aan die nieuwe ziel te offeren. Dat is de rol die wordt gespeeld door Ron, Harry's andere beste vriend. Ons biologische zelf is gelokaliseerd in het milt-leversysteem. Daarom verbaast het niet dat Ron's middelste naam Bilius is, een woordspeling op het woord bilious, verwijzend naar bile (gal), een product van de lever.

We kunnen het drietal zien als de priesters van de drie tempels die genoemd worden in De Chymische Bruiloft. Harry is de priester van de tempel van het hart, Hermelien van de tempel van het hoofd en Ron van de tempel van het lichaam- de biologische tempel.

Lichamelijk gezien kan de groei van de nieuwe ziel beschouwd worden als een avontuurlijke reis. De nieuwe ziel begint als een bevrijdend gouden licht dat in het hart begint aan een reis die verder gaat naar het hoofd, dan omlaag langs de rechter sympaticus, langs alle chakra's en de daarbij behorende endocriene klieren, dan naar de plexus sacralis, weer omhoog langs de linker sympaticus om te eindigen in de pinealis waar het Bruiloftsfeest wordt gevierd. Dat is het huwelijk van Geest, Ziel en lichaam.

Het Licht maakt een reis vanaf het hoofd naar beneden naar de plexus sacralis, langs alle chakra's en de bijbehorende endocriene klieren. Deze reis wordt gesymboliseerd door Harry's vriendschap met de familie Wemel. Dit wordt op mijn website uitgelegd, maar ik wil het hier samenvatten.

Ginny, de jongste, symboliseert de stuitchakra, de geslachtsklieren en de plexus sacralis.

Ron symboliseert de miltchakra en de pancreas.

De tweeling Fred en George symboliseren de navelchakra en de twee bijnieren.

Percy symboliseert de hartchakra en de thymus.

Charlie symboliseert de keelchakra en de schildklier.

Arthur en Molly, hoofd van het gezin, symboliseren de meesterklier met zijn twee kwabben: de hypofyse en de voorhoofdchakra met zijn twee helften van rood en purper.

Bill staat voor de kruinchakra en de pinealis.

Als het Licht van de nieuwe ziel op zijn weg naar beneden alle chakra's passeert, keert de draairichting van de chakra's om. Aan het eind van het alchemisch proces draaien alle chakra's in een richting tegengestelde aan de oorspronkelijke. Deze alchemische processen zijn in detail beschreven in de Egyptische Oergnosis door Jan van Rijckenborgh. Dit boek is een commentaar op het Corpus Hermeticum door Hermes Tresmegistos, de vader van de alchemie.

Voor het bereiken van alchemische transmutatie zijn drie krachten nodig. Deze krachten bewerkstelligen drie geboortes: de geboorte van de zoeker, de geboorte van de Nieuwe Ziel, en de geboorte van het Nieuwe Bewustzijn. In de alchemie van het Nieuwe Testament worden zij aangeduid met de symboliek van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Deze drie krachten kunnen worden gezien als toenemend machtige en geconcentreerde stralingen die naar beneden worden gezonden uit de Werkelijke Wereld om diegenen te helpen die dorsten naar bevrijding. Het is aan de mens om zichzelf te openen voor deze krachten, ze een voor een toe te laten en ze in hem te laten werken om hun alchemische transformatie uit te voeren.

Van esoterisch standpunt gezien wordt de poort naar het menselijke hart gevormd door de medulla oblongata, die deel is van de hersenstam en autonome functies uitvoert zoals de hartslag en de ademhaling. Dit uiterst belangrijk orgaan wordt in Harry Potter gesymboliseerd door Marcel Lubbermans, in het Engels: Neville Longbottom. Als je kijkt naar zijn Engelse naam kun je zien hoe J.K. Rowling die omgevormd heeft tot medulla oblongata.

In Harry Potter worden de drie geboorten gesymboliseerd door drie belangrijke gebeurtenissen waar Harry en Marcel bij betrokken zijn. De geboorte van de zoeker wordt gesymboliseerd door de eerste vliegles, waar Harry wordt aangewezen als zoeker van het zwerkbalteam van zijn huis. De geboorte van de nieuwe Ziel wordt gesymboliseerd door de profetie en door de geboorte van Harry en Neville op het zelfde tijdstip. Vanwege de tijd kan ik alleen de geboorte van het Nieuwe Bewustzijn in detail bespreken.

Als het proces van transmutatie, uitgevoerd door de activiteit van de tweede alchemische kracht, in het Nieuwe Testament de Zoon genoemd, is afgelopen daalt de Heilige Geest af in de alchemist. De Nieuwe Ziel is volwassen geworden, de persoonlijkheid is volledig gereinigd en gezuiverd, hij heeft zijn leven gewijd aan de terugkeer naar God en is toe aan het maken van de Steen der Wijzen. Het Heilig Vuur komt met bliksemkracht de medulla oblongata binnen, vanwaar het naar beneden schiet naar de het ondereinde van de ruggenmerg in de plexus sacralis en vandaar weer naar boven tot in het hoofd. Het oude biologische slangenvuur in de ruggenmerg wordt bij de top gebroken en sterft en het nieuwe almachtige alomtegenwoordige Goddelijke Bewustzijn wordt geboren.

Dit wordt in Harry Potter gesymboliseerd door Marcels laatste daad van moed aan het eind van deel 7. Hij slaat de kop af van Nagini, de slang van Voldemort, zijn zevende reliek des doods.

Zoals vurige tongen neerdalen op het hoofd van de apostelen in het Nieuwe Testament als de Heilige Geest op hen neerdaalt, zo staat Marcels hoofd in brand als symbool van de indalende Heilige Geest, de machtigste kracht in de alchemie.

Op dat moment wordt de alchemist herboren in het Koninkrijk der Hemelen. Dat is de verlichting van de Boeddha, de binnenkomst in het Nirvana. Hij heeft het Levenselixer gedronken. Hij heeft de Steen der Wijzen vervaardigd. Hij kan goud maken.

Op dat moment is de alchemist herboren in het Koninkrijk der Hemelen. Dat is de verlichting van Boeddha, het binnengaan in het Nirwana. Hij heeft het Levenselixer gedronken. Hij heeft de Steen der Wijzen vervaardigd. Hij is in staat goud te maken.

Waarom goud?

Goud is een wondermooi symbool voor het eeuwige leven. Het oxideert niet en wordt op aarde altijd gevonden in zijn zuivere elementaire vorm. Maar er is een belangrijker reden. De aura van wie bevrijd is, met andere woorden van wie een kind van God is geworden, heeft een wondermooie, stralend gouden kleur. De succesvolle alchemist heeft daarom letterlijk een gouden uitstraling.

Alchemie is het proces dat begint bij de geboorte van de Nieuwe Ziel en eindigt bij de geboorte van het Nieuwe Bewustzijn. Dat is het verhaal van Harry Potter. Dat is wat het verhaal Exodus ons vertelt: de ontsnapping uit de slavernij. Dat is wat het Nieuwe Testament ons vertelt: de geboorte van de Nieuwe Ziel als de baby Jezus, op weg naar zelfopoffering en verrijzenis. Dat is de taak van elke mens. Dat is het doel van het leven.

Ik herhaal: wij leven in een universum dat niet in overeenstemming is met het Plan Gods. Wij zijn gescheiden van het Werkelijke Universum door een wijde kloof van vibratieverschil. De beste dingen in dit universum zijn waardeloos voor God.

Wij als biologische kinderen van de aarde zijn vervuld van goed en kwaad. Je zou kunnen denken dat alchemische transmutatie het goede in ons laat groeien en het kwade uitroeit. De Bijbel, De Chymische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis en Harry Potter vertellen ons alle drie dat zowel onze goede eigenschappen als onze kwade eigenschappen moeten worden geofferd. Goedheid is in ons universum niet meer dan het tegendeel van het kwade en is daarom relatief en niet te verslaan.

In de Chymische Bruiloft worden onze goede en kwade aspecten gesymboliseerd door de grijze koning, respectievelijk een zwarte koning. Geen witte koning en een zwarte nee, een grijze en een zwarte. Dit benadrukt dat er geen absoluut goed is in dit universum. Het maakt niet uit wat we proberen te doen, alle pogingen van onze biologische persoonlijkheid staan buiten het Goddelijke Plan en zijn daarom op lange termijn tot mislukken gedoemd. Alles wat wij doen resulteert op zijn best in grijstinten.

Christiaan Rozenkruis ontmoet deze twee koningen en hun echtgenotes op de vierde dag. Zij zitten rond een altaar waarop een schedel ligt, waaruit een slang naar buiten komt. In totaal zijn er zes vorsten en zij worden allen onthoofd. Zij onderwerpen zich vrijwillig aan de voltrekker van het vonnis die ze om het leven brengt door ze met een bijl te onthoofden.

Dit leert ons dat om de Steen der Wijzen te maken wij zowel onze goede als onze slechte eigenschappen moeten offeren. Ik moet opnieuw benadrukken dat niets, absoluut niets van onze biologische gevallen persoonlijkheid van enig nut is in het Goddelijke Leven. Het moet allemaal worden geofferd voor de Hemelse Mens in ons. Wij moeten, zoals Jezus zegt, deze tempel vernietigen en hem weer opbouwen in drie dagen. In Harry Potter wordt de grijze koning gesymboliseerd door Remus Lupos en de zwarte koning door Severus Sneep. Rowling wijst er geregeld op dat Lupos al op jonge leeftijd grijs werd. Sneep is altijd gekleed in het zwart.

Over het maken van de Steen der Wijzen kunnen wij veel leren van Lupos en Sneep. Lupos leert Harry de Patronusbezwering die hem beschermt tegen Dementors, wat verschillende keren Harry’s leven redt. De Patronusbezwering roept een hert op, wat eens temeer benadrukt dat het verlangen naar God essentieel is.

Sneep, de zwarte koning, heeft een gloeiende hekel aan de Nieuwe Ziel. Daarom maakt hij Harry’s leven ongelukkig en doet hij Harry zelf veel pijn. Toch is Sneep een essentieel bestanddeel van de alchemische formule, want van hem leert Harry de Ontwapeningsspreuk, ‘Expelliarmus’. Dat wordt feitelijk Harry’s handelsmerk en het redt hem meerdere malen van de Vloek des Doods van Voldemort.

Zowel Lupos als Sneep offeren tenslotte zichzelf voor Harry.

In het Nieuwe Testament worden de twee aspecten van de grijze koning en de zwarte koning gesymboliseerd door de twee gekruisigde misdadigers ter weerszijde van Jezus.

Terug naar de hoofdzaak: onze eigen Voldemort moet worden verslagen voordat wij het Levenselixer kunnen drinken. Dat is een intense strijd die al je energie vraagt, al je tijd en je volledige zelfopoffering. Het is een Via Dolorosa, een weg vol morele pijn en lijden zoals indringend beschreven is in Harry Potter. Maar we zijn dan ook wel heel ver van het paradijs af geraakt. En elke centimeter die wij zijn afgedaald moeten we weer naar boven klimmen.

Wij, gezien als microcosmos, hebben onze eigen Voldemort geschapen en we hebben hem zeer machtig gemaakt gedurende al onze duizenden incarnaties, verspreid over de miljoenen jaren die wij achter ons hebben. Onze microcosmos is vol van hem en hij heeft onze hele persoonlijkheid geschapen. Voldemort verslaan lijkt een onmogelijke taak en toch moet het gebeuren. Dat is de wet: dat wat moet worden gedaan moet door onszelf worden gedaan. Maar het resultaat zal alle moeite waard zijn en het lijden en de zelfopoffering zullen tenslotte geen enkele betekenis meer hebben.

De strijd tegen Voldemort kan niet worden gewonnen door het aardse biologische zelf, ons ego. Het ego is een noodzakelijk mechanisme in ons overleven als sterfelijke wezens. De kracht van het ego voelen wij als een spanning in onze zonnevlecht. Bevrijding moet worden bereikt zonder hulp van het ego, een hechte bondgenoot van Voldemort. Het ego wordt gesymboliseerd door Schurfie, de rat, jarenlang het huisdier van Ron. Hij lijkt een vriend, maar in feite verraadt hij Harry’s ouders en Sirius Zwarts , Harry’s peetvader. Hij moet worden weggestuurd en Ron moet afscheid van hem nemen. Wij hebben allemaal een rat als troeteldier in onze maag-leverstreek en we moeten van hem af.

De lange strijd daarvoor moet niet worden gevoerd door het ego, maar door de Nieuwe Ziel in ons. Voor dat doel moeten we het Innerlijke Licht tot onze hoogste leider maken.

Harry’s taak lijkt onmogelijk en speciaal aan het eind van het verhaal is er geen oplossing in zicht. Harry weet niet waar hij naar op zoek is en niet wat hij moet doen. Zijn leven is een slagveld.

Tegen het eind van het verhaal is er een apocalyptische strijd waar alle krachten van bevrijding en die van het kwaad oog in oog met elkaar staan. En plotseling beseft Harry wat hij moet doen. Hij loopt vrijuit naar Voldemort, bereid om zich te laten doden. Harry verliest het bewustzijn en wordt wakker op een plaats genaamd King’s Cross, waar hij Perkamentus ontmoet. Dan kan Harry kiezen tussen verder gaan of terugkeren om de wereld te redden. Hij gaat terug en wanneer Voldemort hem opnieuw wil doden, ketst de vloek af op Harry’s liefde. Voldemort wordt gedood door zijn eigen vloek.

Wij kunnen hieruit leren dat uiteindelijk de goddelijke kracht in ons niet vecht. Hij mengt zich niet in de strijd. Hij offert zichzelf aan het kwaad in ons en is bereid te sterven. Dat wordt gevolgd door een verrijzenis, want het goddelijke kan niet worden gedood.

Dezelfde symboliek is gebruikt in De Chymische Bruiloft, waar de jonge koning en koningin zichzelf offeren, samen met de grijze en de zwarte koning en hun echtgenotes, om te herrijzen door het toegewijde werk van Christiaan Rozenkruis en zijn geestverwanten in de Toren van Olympus.

Dat is dezelfde symboliek als in de Bijbel, als Jezus zichzelf offert om te worden gekruisigd, samen met twee misdadigers. Het zal je zijn opgevallen dat Harry’s offer hem in King’s Cross brengt. Jezus is op dezelfde manier verrezen.

Samenvattend wil ik het volgende zeggen:

De mensheid is verwikkeld in een zinloze strijd op de bodem van een diepe donkere put.

Zo nu en dan wordt het deksel van de put opgetild en worden er touwen neergelaten om hen op te trekken die er uit willen. In de vele miljoenen jaren dat de mens op deze planeet leeft, zijn de touwen al vele duizenden keren neergelaten. Van deze pogingen tot bevrijding bestaan verslagen. We kennen die verslagen als het Oude Testament, Het Nieuwe Testament, legenden als die van de Heilige Graal, de epen en sagen van honderden beschavingen en de geschriften van oude en nieuwe religies.

Een van de touwen die is neergelaten noemen we alchemie. De verslagen die zijn achtergelaten door andere groepen zoekers zijn verouderd, achterhaald, verkeerd uitgelegd en volledig onbegrijpelijk. Alchemie is de moderne manier om de mensheid te vertellen over de roep om terug te keren naar de Werkelijke Wereld en het proces om daar te komen.

Harry Potter, net als De Chymische Bruiloft van Christiaan Rozenkruis is een geïnspireerd werk van een pure genie. Het bevat alle instructies om het Grote Werk van alchemie uit te voeren dat zal resulteren in de bevrijding van kwaad, lijden en dood. Het begint met de geboorte van de Nieuwe Ziel, geboren uit de lelie of de roos in het hart, door een werkelijk verlangen naar God. Het vertelt het verhaal van de groei van de Nieuwe Ziel en de alchemische veranderingen die plaats hebben in de microkosmos. Het laat ons zien dat de Nieuwe Ziel niet doodt. Haar wezen is Liefde, daarvan kan de innerlijke Voldemort het niet winnen. Tenslotte offert zij zichzelf en sterft, waarop zij herrijst in eeuwige liefde, verbonden met een goddelijk bewustzijn. Net als Harry Potter en Christiaan Rozenkruis komt de nieuw geboren mens terug om hen te helpen die terug willen keren naar de Werkelijke Wereld. Hij wordt gedreven door een overweldigend medelijden met de mensheid. Want zijn broeders en zusters zijn gevangen in het web van de waan dat dit de werkelijke wereld is. Dit medelijden komt voort uit de Tempel van Venus in het hart, in Harry Potter genaamd de Kamer van Liefde en in De Chymische Bruiloft het Graf van Venus.

Als u alles wat ik vandaag gezegd heb zou vergeten, maar u onthoudt dat u de Tempel van Venus in u hebt, dan zou ik deze voordracht als uiterst succesvol beschouwen. Want elke alchemist en elke zoeker heeft in zijn hart een geheime kamer die altijd afgesloten is. Die kamer bevat een kracht die schitterender en verschrikkelijker is dan de dood, dan de menselijke intelligentie en de krachten van de natuur. Dat is de Kracht van de Liefde. En God is Liefde. God zelf leeft binnen in ons en Hij kan zich manifesteren – als wij de deur tot die Tempel openen. Hij kan niet door enig magisch instrument worden geopend. Hij kan alleen worden geopend door verlangen naar God, door een verlangen zo groot dat wij niets anders willen dan ons overgeven aan de Innerlijke God en alles opgeven, zelfs ons tijdelijke, biologische leven. Dat is alchemie.