Skip navigation.

De bevrijdende Symboliek

Mythische schepsels in Harry Potter

Er is nooit één interpretatie van enig symbool, en ze behoren niet toe aan enige specifieke persoon of groep. Zij zijn publiek eigendom en ieder kan ze gebruiken voor elk doel. Niettemin habben zij een zeer sterke kracht en spreken ze sterk ons onderbewuste aan. Met sommige symbolen zijn zeer sterke tradities verbonden en met enkele hebben we sterke associaties.

< Keer terug naar de Symbolen.

 

Als je op de naam van een van de onderstaande symbolen klikt kom je bij een uitleg van hun alchemische betekenis.

 
 

Felix de Feniks

Felix de feniks

De feniks symboliseert de kracht die het oorspronkelijke menselijke wezen, slapende in het hart, “uit de dood op doet staan”. Harry, de nieuwe, onsterfelijke ziel van dit wordende menselijke wezen, roept Felix de feniks op in de Geheime Kamer door zijn loyaliteit aan Perkamentus, de genezende Geest. Felix helpt Harry de basilisk te verslaan. Hij geeft Harry het zwaard van Goderic Griffoendor en hij doodt de basilisk. Als Harry gewond wordt door een giftige beet, laat Felix zijn tranen op de wond druppen en daarmee wordt Harry’s leven gered. Hij keert terug uit een zekere dood. Felix weet alle mensen uit de Geheime Kamer omhoog te dragen door zijn ongelofelijk sterke staartveren. In de Vuurbeker geeft Felix’ zang Harry nieuwe hoop, en in de Orde van de Feniks brengt Felix berichten van de Orde. Deze vogel is werkelijk onsterfelijk en onvernietigbaar, een volmaakt symbool voor het onsterfelijke, onoverwinnelijke menselijke wezen in het hart van iedere zoeker, dat eens uit de slaap zal ontwaken.

Je kunt meer over feniks lezen in hoofdstuk 41 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

^ terug naar de lijst

 
 

Scheurbek de hippogrief

Scheurbek de hippogrief

De hippogrief heeft zijn poten stevig op de grond en is plomp en gulzig, tot hij zijn majesteitelijke, magnifieke vleugels spreidt en zich hoog in de lucht verheft, waar hij koning is. Daarom is het een prachtig symbool voor de Christuskracht die ons opwekt om van egocentrische wezens tot hemelse mensen te worden die tot schitterende spirituele hoogten kunnen stijgen. Maar pas op! De hippogrief heeft scherpe klauwen. Aan de Christuskracht moet diep respect worden bewezen. Harry, als de nieuwe ziel, geboren in de zoeker, wordt door Scheurbek geaccepteerd, maar Draco, symbool van de egoïstische mens, is niet respectvol naar Scheurbek en wordt dus veroordeeld. De Christuskracht komt tot een opstanding of tot een val, en Harry en Draco ervaren elk één van deze mogelijkheden.





^ terug naar de lijst

 
 

Hedwig

Hedwig

Als een zoeker ontdekt dat het doel van het leven niet is gelegen in dit universeum maar het oorspronkelijke goddelijke universum, begint hij naar dat leven te verlangen "als een hijgend hert naar de waterstromen". De knop van de lelie in zijn hart opent zich en het hert dient haar. Uit hun vereniging wordt een nieuwe ziel geboren, een kind dat voorbestemd is om de hele kleine wereld van de zoeker te reinigen en te zuiveren van al het aardse, eindige, gevallene, van alles dat geen deel uitmaakt van het oorspronkelijke doel. Zulk een nieuwe ziel straalt, omdat zij goddelijk is, een wonderlijk licht uit, een schitterende luister van onbeschrijfelijke schoonheid en zuiverheid. Dit wordt in het Harry Potter verhaal gesymboliseerd door Hedwig, Harry’s trouwe, liefhebbende en intelligente metgezel. Natuurlijk zou Hedwig alleen maar een schitterende witte sneeuwuil kunnen zijn als symbool van Harry’s innerlijke zuiverheid. Het feit alleen al dat Harry Hedwig heeft, is bewijs genoeg dat Harry het opgehoopte kwaad in zichzelf, gepersonificeerd door Voldemort, zal overwinnen.


Je kunt meer over Hedwig lezen in hoofdstuk 28 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

^ terug naar de lijst

 
 

De eenhoorn

De eenhoorn

De eenhoorn is een magisch schepsel dat zowel in Harry Potter als in De alchemische Bruiloft voorkomt. Zij is puur wit, wat haar zuiverheid symboliseert. Sommige schilderijen tonen de eenhoorn met een gouden halsband, wat wijst op haar goddelijke eigenaar. Want de eenhoorn is het symbool voor iemand die volkomen toegewijd is aan God en Zijn goddelijke plan. Haar hoorn symboliseert de nieuwe wil, die almachtig is. Iedere zoeker die de transfiguratie ondergaat zoals onderwezen op Zwijnstein en zoals beschreven in De alchemische bruiloft, zal deze hoorn dragen. Dat wil zeggen dat hij Gods wil onder alle omstandigheden ten uitvoer kan brengen. De nieuwe wil is het machtigste instrument dat een mens kan bezitten. Wij zouden niet verbaasd zijn als de eenhoorn in het laatste boek opnieuw optreedt.


^ terug naar de lijst

 
 

De reuzen

De reuzen

De reuzen symboliseren het menselijke ras. Hoewel ze samenleven, spreken zij alle verschillende talen en zijn elkaar constant aan het vermoorden. Hagrid brengt hen drie geschenken: eeuwig vuur, een onverwoestbare helm en een drakenhuid. Het vuur refereert aan de legende van Prometheus die het vuur van de Olympus stal om het aan de mensheid te geven. De drie geschenken symboliseren wat een Meester van Ontferming als Hagrid de mensheid wil geven: een volledige vernieuwing van geest, ziel en lichaam. Het vuur is het nieuwe zielevuur, geboren in de zoeker, de helm symboliseert de nieuwe geest, en de drakenhuid het onverwoestbare lichaam dat een mens na zijn bevrijding opbouwt.

Groemp is Hagrids 'broer'. Hij symboliseert dat deel van de mensheid dat vatbaar is voor spirituele vernieuwing. Als Harry en Hermelien hem voor het eerst zien, is hij in slaap en vastgebonden aan bomen om hem heen. Dit is het perfecte symbool voor de onbewuste massa. Hagrid is bedekt met wonden. Dit symboliseert het loon dat de Bodhisattva kan verwachten bij zijn strijd om het menselijke ras spirituele vernieuwing te brengen.

Je kunt meer over de reuzen lezen in hoofdstuk 55 van De Alchemie van J.K. Rowling hier .

^ terug naar de lijst

 
 

Aragog en de spinnen

Hoe kan een bodhisattva, een Meester van Ontferming als Hagrid, vreselijk gevaarlijke, mensen-etende reuzenspinnen in de buurt van een school brengen?

Dit mysterie verwijst naar de tragedie die elke Meester van Ontferming zal ontmoeten als hij het goddelijke Licht in de wereld brengt. Als een Meester van Ontferming als Jezus, Gautama de Boeddha of Lao Tse het licht in de wereld brengt, vormt zich een groep mensen om hem heen, en die brengt het Woord van de Meester in praktijk. Dit heeft tot gevolg dat de mensen de Steen der Wijzen voor zichzelf vervaardigen, en zo het eeuwige leven naderen in het Goud van de Geest. Deze mensen gaan de bevrijding in mét de Meester.

Aragog en de spinnen

Máár, er is altijd een groep mensen die achterblijven, die het woord koesteren dat zij niet in praktijk hebben gebracht, maar dat zij letterlijk nemen. De Meester heeft de leringen van de bevrijding gebracht, maar door het onvermogen van deze groep om de werkelijke bedoeling te verstaan, gebruikt deze overgebleven groep een letterlijke invulling, om zo een aardgebonden kerk te vormen. Zij pint het symbolische verhaal van de wederopstanding van de innerlijke god vast aan de kalender, en zegt dat het alleen maar een historisch feit is. Zo gebruikt deze nieuwe kerk het verhaal van de bevrijding om de mensheid gevangen te houden. Zo'n kerk splitst zichzelf van tijd tot tijd weer af vanwege interne onenigheden, en al gauw zijn er honderden kerken, bewegingen en sekten.

Deze groepen hebben hun eigen etherische en astrale krachtvelden die spirituele energie (vooral etherische energie) onttrekken aan hun vereerders. Deze menselijke energie wordt gebruikt om de macht van de krachtvelden te doen groeien, en ook om de leiders die zijn gestorven in staat te stellen in hun krachtveld te blijven, zonder te hoeven terugkeren naar de aarde in het proces van reïncarnatie. Jo gebruikt de spin, die het bloed uit zijn slachtoffers zuigt, om deze exploitanten van de menselijke spirituele energie te symboliseren. Dat is de tragedie van de Meester van Ontferming: hij brengt het Licht der Bevrijding in de duisternis, maar de duisternis begrijpt het niet. De duisternis grijpt het Licht en verandert het in zijn tegengestelde: een kolonie bloedzuigende reuzenspinnen.

Je kunt meer over Aragog en de spinnen lezen in hoofdstuk 72 van De Alchemie van J.K. Rowling hier.

^ terug naar de lijst

 
 

De basilisk

De basilisk

De basilisk symboliseert een kracht in ieder menselijk wezen. Hij ligt, opgerold als een slang, aan de basis van de ruggegraat, in de plexus sacralis. Deze kracht wordt vaak de kundalini genoemd, en vertegenwoordigt ons gehele karma, opgetast in de loop van de vele duizenden incarnaties die zijn geleefd in afgescheidenheid van het goddelijke plan. Als het nieuwe zielevuur (Harry) enigermate volwassen is geworden, daalt het af langs de rechter streng van de twee sympatische zenuwstrengen (Korzel en Kwast), die gelegen zijn links en rechts van het ruggemerg (Draco). Als dit vuur de plexus sacralis bereikt (de geheime kamer), wordt het geconfronteerd met de kundalini. Een strijd volgt, de strijd tussen de kracht van de zonde en de nieuwe goddelijke ziel. Wanneer de nieuwe ziel trouw blijft aan de heilige, heiligende Geest (Perkamentus), zal de fenix te hulp komen. Dit is de goddelijke kracht die de wederopstanding van de Godszoon verzekert. Als de slang van de kundalini vernietigd is, zijn alle karmische banden met dit gevallen universum verbroken. Dit is de betekenis van "vergeving der zonden".

^ terug naar de lijst

 
 

De trol

De trol

In deel I lukt het Harry en Ron om een trol in het meisjestoilet te overwinnen en te voorkomen dat Hermelien door de trol gedood wordt. Hierna worden de drie vrienden. Als de nieuwe ziel, gesymboliseerd door Harry, in de alchemist geboren is, is een van de eerste dingen die verandert, zijn manier van denken. De alchemist ontwikkelt een nieuwe geest, gepersonifieerd door Hermelien. De trol is de oude geest, de oude manier van denken, die “echt stom is”, zoals Ron zegt. Door de beschrijving ervan kunnen we zien dat de trol wanstaltig is, ongelofelijk stinkt, en vol zit met zuiver dierlijke instincten.

Als de alchemist het Grote Werk aanvangt, het vervaardigen van de steen der wijzen, moet hij zijn oude mentaliteit overwinnen en zijn geest openen voor het Mercurius-denken. Dit betekent dat hij moet ophouden alles te bekijken vanuit een egocentrisch en polariserend standpunt dat stamt uit het biologische overlevingsinstinct en zijn denken moet veranderen in een op intuïtie gebaseerde mentaliteit die plaats maakt voor de onpartijdige stem van de goddelijke liefde in het hart.

^ terug naar de lijst